In december 2019 verscheen een uitgebreid interview in De Nieuwe Koers, geschreven door Alain Verheij. Een samenvatting van dit interview verscheen in het Nederlands Dagblad.
Oplossingen zoals keurmerken zijn uiteindelijk niet afdoende. Het probleem is namelijk alleen maar blijven groeien, omdat onze importen uit verre landen harder groeien dan alle keurmerken bij elkaar. Bij voedsel is het best te doen; dat kun je allemaal uit Europa halen. Bij kleding is het een forse stap moeilijker, dan moet je echt gaan zoeken en kom je vaak bij kleine winkels en merken uit. Het allermoeilijkst is de elektronica. Die wordt nauwelijks nog in Europa gemaakt. Ik heb nu een heel oude telefoon (uit 2009) die ik telkens oplap. Zodra die het begeeft, weet ik oprecht nog niet wat ik moet doen. Om zo’n probleem te illustreren: ons zoontje Daniël werd begin dit jaar gedoopt. We hadden van een familielid een doopjurk geleend, maar er ontbrak nog een wit broekje. Toen hebben we er die week in een warenhuis nog eentje gekocht. En ik weet niet waarom, maar ik vond dat zo onverdraaglijk dat ik het een dag voor de doop heb teruggebracht. Het kan toch niet dat zo’n kindje voor een doop in een broek wordt gehesen die met onrecht is gemaakt? Het voelt als een smet die je eraf wilt boenen, dus ik bracht het broekje terug.
Paul Schenderling in De Nieuwe Koers
