Ontdek een spiritualiteit van spullen

---

Het belang van het lichaam, onze houding en spullen

“Alle nadenken over spullen moet beginnen met de gedachte dat het menselijk lichaam uitdrukking geeft aan de geest van de mens. Het lichaam geeft ons de mogelijkheid om betekenis de wereld in te dragen, om een belichaamd woord te zijn. Tegelijkertijd geeft het de mogelijkheid om deze boodschap te vervormen. (…) Het lichaam is een symbool op de manier waarop een sacrament een symbool is. Het is een teken dat werkelijk maakt wat het aanduidt. (…) De houding van mijn lichaam drukt bovendien niet alleen mijn overtuigingen uit, het versterkt mijn overtuigingen en maakt ze echt.”

“Spullen zijn (net als het lichaam) een symbolische uitdrukking van onszelf. Elke vorm van bezit is dus dubbelzinnig. We zeggen ‘dit heb ik’, maar we zeggen ook ‘dit ben ik’.”

De allesbepalende houding ten opzichte van God

“De houding van een persoon ten opzichte van God bepaalt alle andere houdingen ten opzichte van de wereld en andere personen, want God is de meest Echte die er bestaat. (…) Voor de Bijbelse profeten en voor de apostel Paulus is het gevecht dat plaatsvindt in ons hart altijd het gevecht tussen vertrouwen op de enige ware God en vertrouwen in andere machten. (…) In mijn dagelijks functioneren herken je mijn vertrouwen aan de manier waarop ik mijn vrijheid gebruik. Wat ik ook beweer over mijn ultieme vertrouwen, mijn godheid is datgene dat mijn aandacht naar zich toetrekt, mijn activiteiten richting geeft, mijn denken beheerst en mijn handelen motiveert. Dat waar ik al het andere voor zou opgeven, is mijn godheid.”

Het leven is een geschenk, niet iets dat je bezit

‘Het is belangrijk om te erkennen dat elke ademtocht van God afkomstig is, dat ik uit het niets in stand gehouden word (hier en nu!) puur door Gods trouwe zorg voor mij. Ik ben dus radicaal afhankelijk van God en van God alleen. Mijn leven is dus niet iets dat ik bezit.”

“Er is geen twijfel mogelijk over de scherpte van woorden van Jezus die hierover gaan: “Wie zijn leven wil behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven verliezen zal omwille van Mij, die zal het behouden.” (Luc. 9:24). Het woord dat Lucas hier gebruikt voor ‘behouden’, betekent eigenlijk ‘bezitten’ en het punt dat hier gemaakt wordt is dus dat wie aan haar of zijn leven wil vasthouden als een bezit het zal verliezen. (…) Ik kan net zo vastzitten aan mijn theologische opvattingen als jij aan je auto, ik aan mijn deugden als jij aan je ondeugden, als ik mijn identiteit daardoor laat bepalen tenminste.”

Het voorbeeld van Jezus

“Als dezelfde Geest die in Jezus aan het werk was aan ons gegeven is en als de Geest degene is die ons in staat stelt om ‘Ja’ te zeggen tegen God de Vader, dan volgt daaruit dat we naar Jezus moeten kijken om de geloofshouding van een christen te leren aannemen. (…) De paradox van geloven is dat door mijn zelfbepaalde identiteit te laten afsterven, ik daardoor juist het echte leven binnen treed. De beweging van het geloof is dus een beweging door de dood naar het leven. Het is de steeds groter wordende opening van ons hart voor de Geest die Gods leven is.”

“Alle keren dat Jezus tijdens Zijn leven hier op aarde bad (Luc. 3; 4; 6; 9; 10; 11; 22), waren niet voor de bühne, maar om Gods wil voor een concrete situatie te leren kennen. Alleen door Zijn eigen verlangens het zwijgen op te laten leggen door de stilte van het gebed, kon Hij het Woord horen dat God tot Hem sprak in de omstandigheden van Zijn dagelijks leven. Omdat Hij luisterde in gebed, kon Hij Gods stem dwars door alle rumoer en turbulentie heen aanvoelen.”

“Jezus is de Enige onder ons die heeft geweigerd om Zijn leven gelijk te stellen aan wat Hij had of kon, maar Zijn leven zocht in Gods wil. Hij is de Enige die zich zelfs niet heeft vastgeklampt aan zijn identiteit als Gods Zoon, maar zichzelf gehoorzaam heeft gegeven, minuut na minuut, in antwoord op de omstandigheden van Zijn leven. Terwijl Hij aan het spreken was, werd hij geroepen om te genezen (Mc. 1:37-45); terwijl Hij aan het rusten was, werd Hij geroepen om te onderwijzen (Mc. 6:31-34); terwijl Hij aan het onderwijzen was, werd Hij geroepen om de mensen te voeden (Mc. 6:35-44); terwijl Hij volop leefde, werd Hij geroepen om te sterven (Mc. 14).”

Leven vanuit de vrijheid die God geeft

“De armen van geest worden dus gelukkig genoemd, omdat ze hun hart en houding laten vormen door het voorbeeld en geschenk van Jezus. Het is een essentiële uitdrukking van ons geloof, die ons in staat stelt om uit de smalle ruimte van onze zelfbepaalde identiteit en in Gods grote vrijheid te stappen. Daarom kunnen we dus zelfs niet aan onze deugden vasthouden als een bezit. Daarom is de leer van Paulus over rechtvaardiging door geloof alleen ook zo cruciaal.”

“Onmiddellijk na het gebod ‘Zoek het Koninkrijk van God en al het andere zal jullie erbij gegeven worden’ (Luc. 12:31), volgt de bevestiging: ‘Wees niet bang, kleine kudde, want het heeft uw Vader behaagd u het Koninkrijk te geven’ (Luc. 12:32). Omdat onze eigenwaarde voortaan niet langer bestaat uit wat we kunnen pakken maar uit het geschenk van God, worden we bevrijd van angst. En doordat we bevrijd worden van angst, zijn we in staat om te delen.”

DÉ opdracht van geloven in God: delen wat God ons geeft

“Dé opdracht van geloven in God is helder: we moeten, op verschillende manieren, delen wat God ons als geschenk geeft. Weigeren om te delen is vertrouwen op andere machten. De manier waarop we met onze spullen omgaan laat zien wat onze houding ten opzichte van God en ten opzichte van anderen is en maakt het echt. Omdat we bevrijd zijn van de angst die ons ertoe dwingt om ons vast te klampen aan ons leven, omdat we hebben leren zien dat we allemaal net zo naakt en gezegend zijn in ons bestaan voor God, omdat we door de genade van Jezus in staat gesteld worden om ‘Ja’ te zeggen tegen het mysterie van God, voelen we ons vrij om te delen. Een houding die past bij de dankbaarheid voor dit geschenk is een gevende houding.”

“Maar (en dit is een belangrijke ‘maar’), de manieren waarop we onze eigendommen delen wordt bepaald door het luisteren naar de Geest die ons op de juiste weg leidt en door het luisteren naar de omstandigheden waarin we ons bevinden. Een manier om te delen kan in de ene omstandigheid passend zijn en in de andere niet. Gods oproep om te geloven is ook een oproep tot volwassenheid en opmerkzaamheid.”

Het volledige boek van Luke Timothy Johnson is o.a. hier (in het Engels) te bestellen. Het is helaas (nog) niet in het Nederlands vertaald.